Matka Przenajświętsza tak cudownie piękna,
ślicznie uśmiechnięta, łagodna i miła
Zeszła dziś na Ziemię, aby pobyć z nami:
Ludźmi, biedronkami, żuczkami, zwierzyną,
a także - chcąc obejrzeć piękne wiosny kwiaty;
W szacie lśniącej białej, że aż bolą oczy !
Stąpa, błogosławiąc całą biedną Ziemię
Przesyła uśmiechy serdeczne i tkliwe
Każdemu stworzeniu ludzkiemu, zwierzęciu
i pachnącym kwiatom – wszystkiemu, co żyje
W Matki tej spojrzeniu jest tyle dobroci,
że każdy, kto spojrzy w jej przepiękne oczy
ogarnięty szczęściem tylko dla Niej, żyje
pieśniami, modlitwą i różańcem świętym
pozdrawia serdecznie Najświętszą Maryję !
Matka przecudowna przemierzając Ziemię
śle uśmiechy kwiatom tak rozkosznie pięknym:
maleńkim fiołkom - białym, granatowym
złocistym kaczeńcom, jabłoniom różowym
i śnieżystym śliwom ślicznym
tak pachnącym sympatycznie
co pięknem wiosennym wybuchły przedwczoraj
Ta wiosenna pora wzrusza Matką Świętą;
Pochyla się nad najmniejszym nawet kwiatkiem
śle promienny uśmiech różowym stokrotkom
czarodziejskim bratkom stubarwnym, tęczowym
I wszystkie kwiatuszki, jak sny kolorowe
fruwając nad Ziemią, spadają na szatę Przenajświętszej Pani
głaszczą Ją po dłoniach, po przecudnej twarzy i marzą:
„ Żeby Matka Boża tutaj z nami była
Żeby już została na zawsze na Ziemi,
Między ludźmi, zwierzątkami, biedronkami, strzępiastymi
paprociami
słowem – między swymi”.
I – żeby ta Ziemia w Raj się zamieniła
Och, byłaby radość nie do opisania,
szczęście ogromne aż do rozśpiewania!
Dni upływałyby od szczęścia gorące
A ten Raj cudowny opromieniałoby
przeogromne, pozłociste, roześmiane słońce
Białokore brzozy słynne ze swej urody słysząc kwiatów marzenia
pochyliły młode listki i gałązki swoje
w geście radosnego zdumienia i zgody.
A Matka Najświętsza idąc, niosła w swoim Sercu
lekką, czułą radość i miłość ogromną , szła po traw kobiercu
Zaczynał się szmaragdowy Maj… Jej miesiąc…
Katarzyna Wilczyńska